FILIPOWSKI Aleksander
pplk, ur. w 1895 roku w Kijowie.
Uczestnik I wojny swiatowej warmii carskiej i walk z bolszewikami w 1920 roku w WP; wykladowca i dowódca kompanii w CWSap.; szef saperów KOP; w kampanii wrzesniowej - dowódca saperów "Pólnocnej" GO, organizator zmotoryzowanych OZap i budowy przeciwczolgowych zapór minowych pod Piotrkowem.
Syn polskiego urzednika kolejowego.W 1913roku,po ukonczeniu szkoly srednieji zdaniu matury, podjal studia na Politechnice Kijowskiej. Po roku zostal powolany do sluzby w armii rosyjskiej i skierowany do Oficerskiej Szkoly Piechoty w Kijowie. Po mianowaniu oficerem, w latach 1915-1917,jako dowódca kompanii piecEQtyi oficer sztabu armii bral udzial w walkach na froncie poludniowym. W styczniu 1918 roku wstapil do organizujacego sie na Ukrainie Wojska Polskiego. Otrzymal przydzial do sztabu Naczelnego Inspektoratu Polskich Sil Zbrojnych w Kijowie. Po opanowaniu przez bolszewików Kijowa zostal aresztowany i osadzony w wiezieniu, z którego zdolal zbiec. Jesienia 1918 roku, po odbiciu Kijowa przez Ukrainców, kontynuowal studia na tamtejszej politechnice. Na poczatku 1919 roku wszyscy studenci otrzymali powolanie do sluzby warmii Petlury iwziecia udzialu w walkach o Lwów. Uchylajac sie od tej sluzby ucieka do Polski.
W lutym 1919 roku wstapil do WP i zostal skierowany na wyzszy kurs kolejowy w Krakowie. Po roku studiów, wiosna 1920 roku oddelegowano go na front bolszewicki. W skladzie 3 armii dzialajacej na kierunku kijowskim, bral udzial w walkach jako dowódca kompanii kolejowej. W czasie odwrotu z Kijowa wniósl duze zaslugi w wyprowadzenie transportów kolejowych z tego miasta i ich obrone na trasie wycofywania.
Po wojnie, poczatkowo byl dowódcakompanii w 3 pkol., a nastepnie dowódca kompanii saperów w 7 psap. W latach 1927-1935 byl wykladowca i dowódca kompanii szkolnej CWSap. w Modlinie. Stad zostal przeniesiony na szefa saperów KOP. W czasie kampanii wrzesniowej 1939 roku byl dowódca saperów "Pólnocnej" GO - gen. bryg. 1. Kruszewskiego. Podczas walk wyróznil sie sprawna organizacja zmotoryzowanych OZap oraz umiejetna rozbudowa zapór przeciwczolgowych pod Piotrkowem. O skutecznosci tych zapór swiadczyl meldunek oficera niemieckiej 1 DPanc, na których poderwalo sie kilka czolgów nieprzyjaciela.
Odznaczony: ZKZ, MN, Medalem za Wojne 1918-1921 i innymi.
źródło biografii: Zdzisław Barszczewski "Sylwetki saperów", Dom wydawniczy BELLONA, Warszawa 2001